هنر وادبیات

 از آن انگشت نمای روزگارم

که دور افتاده از یار ودیارم

نزونم قصد جان کردن بنا حق

بجز بر سر زدن چاره ندارم

 بصحرا بنگرم تو را بینم

بدریا بنگرم تو را بینم

بهرجا بنگرم کوه ودر ودشت

نشان از قامت رعنا تو بینم

 خداوندا به فریاد دلم رس

کس بیکس توئی من مانده بیکس

همه گویند که طاهر کس نداره

خدا یار منه چه حاجت از کس

 بهار  آمد به صحرای ودرو دشت

جوانی هم بهاری بود بگذشت

سر قبر جوانان لاله رویه

دمی که مهوشان آین بگلگشت

 عزیزا کاسه چشمم سرایت 

میان هر دو چشمم خاک پایت

از آن ترسم که غافل پانهی  بار

نشیند خار مژگانم  بپایت

 عزیزا کاسه چشمم سرایت 

میان هر دو چشمم خاک پایت

از آن ترسم که غافل پانهی  بار

نشیند خار مژگانم  بپایت

 تن محنت کشی دیرم خدایا

دل حسرت کشی دیرم خدایا

ز شوق مسکن ودرد غریبی 

بسینه اتشی دیرم خدایا

 باز باران با ترانه با گوهر های فراوان می خور د بر بام خانه 

 باز باران با ترانه با گوهر های فراوان می خور د بر بام خانه